ανατριχίλας σε κάποιους από τους καθηγητές του Κολλεγίου Αθηνών.
Κι όμως, ο 16χρονος Βαγγέλης (μονίμως αδιάβαστος - έμεινε, μάλιστα, και μια χρονιά
στην ίδια τάξη…) και ο 32χρονος Ευάγγελος (εφοπλιστής-φαινόμενο, με 27 tankers και μια εταιρεία
αξίας μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων υπό τον έλεγχό του) είναι το ίδιο πρόσωπο…
Ο λεπτοκαμωμένος νεαρός, που μόλις τη δεκαετία του ’80 καθόταν ακόμη στα θρανία ενός από
τα πιο φημισμένα σχολεία της Αθήνας, αν και γόνος εύπορης οικογένειας, θα μπορούσε να χαρα-
κτηριστεί και «τεντιμπόης» νεότερης κοπής. Κοπανατζής («από τους μεγαλύτερους», ομολογεί με
αφοπλιστική ειλικρίνεια), λάτρης της μοτοσικλέτας και της περιπέτειας, έβγαζε… σπυριά στην ιδέα και
μόνο του διαβάσματος, προβληματίζοντας με τα καμώματά του γονείς και καθηγητές.
Η οικογένειά του επιστράτευσε, μάλιστα, καθηγήτρια του Χάρβαρντ με εξειδικευμένες γνώσεις
ψυχολογίας για να ανακαλύψει τη «γενεσιουργό» αιτία της ανήσυχης και ανεξήγητης συμπεριφο-
ράς του. Η διάγνωση; Το εφηβικό μυαλό του «έτρεχε» πολύ πιο γρήγορα από την ηλικία του.
Το IQ του στα ύψη (141 έδειξε το τεστ, όταν ο μέσος όρος είναι 85-90). Τον «μάγευαν» οι συ-
ζητήσεις των «μεγάλων» για business. Τον απορροφούσαν, χωρίς να πλήττει στιγμή.
Από την πρώτη στιγμή ερωτεύτηκε τη ναυτιλία. Πολύ συχνά προτιμούσε να χαθεί
στα βιβλία και τα εξειδικευμένα έντυπα για το shipping, απορρίπτοντας τις προτάσεις
των κολλητών του για μπάλα ή για τσάρκα με τα πολυτελή τους αυτοκίνητα και
τις εντυπωσιακές κοπέλες που «ζουζούνιζαν» γύρω τους. «Διάβαζα μετά
μανίας τα έντυπα του κλάδου, παρά το γεγονός ότι -στην αρχή- δεν καταλάβαι-
να τίποτα» εξομολογείται. Η μόνη πρόταση που δεν απέρριψε ποτέ ήταν όταν
τον καλούσαν οι -σχεδόν πάντοτε μεγαλύτερης ηλικίας- φίλοι του να «μπαρ-
κάρει» στα σκάφη τους. Πάντως, η μανία του με τη ναυτιλία δεν
ήταν κληρονομική. Για την -ευκατάστατη-οικογένειά του η θάλασσα ήταν απλώς ένα
χόμπι, αφού οι γονείς του συμμετείχαν σε αγώνες ιστιοπλοΐας.
Ενα «χόμπι» αξίας ενός δισ. δολ.
Στα 26 του χρόνια ο Ευάγγελος Πιστιόλης αποφάσισε
να σαλπάρει για βαθιά επιχειρηματικά νερά, προκαλώντας νέα… ρίγη ανατριχίλας. Αυτή τη φορά όχι
στους καθηγητές του (που έχουν πλέον κάθε λόγο να αισθάνονται περήφανοι), αλλά στη διεθνή ναυ-
τιλιακή κοινότητα. Τα πρώτα χρόνια εφοπλιστικοί κύκλοι, ακαδημαϊκοί του Λονδίνου και ισχυροί πα-
ράγοντες της παγκόσμιας ναυτιλίας αναρωτιόνταν «who is this Pistiolis?». Σήμερα, στα 32 του χρόνια,
ο αυτοδημιούργητος και ήδη πετυχημένος Ελληνας εφοπλιστής θέτει νέα στάνταρ σε αυτό που συχνά
αποκαλούμε ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο.
Πριν από 18 μήνες ήλεγχε επτά πετρελαιοφόρα. Μετά την εισαγωγή-εξπρές της εταιρείας του
«Top Tanker» στο Χρηματιστήριο του Nasdaq (Ιού-λιος 2004), ο στόλος του έχει φτάσει τα 27 tankers
και διευρύνεται με ραγδαίο ρυθμό. Ηδη, η επιτυχία της εταιρείας του στο Χρηματιστήριο της Νέ-
ας Υόρκης (πρόκειται για την ταχύτερη εισαγωγή στην ιστορία του Nasdaq, αφού η δημόσια εγ-
γραφή -IPO- ολοκληρώθηκε μόλις σε 97 μέρες),παραδίδεται ως case study με τίτλο «The “Top
Tanker” phenomenon» στο City University του Λονδίνου.
Στην Ελλάδα ο Ευάγγελος Πιστιόλης είναι ελάχιστα γνωστός εκτός των εφοπλιστικών κύκλων.
Ισως επειδή ο ίδιος αποφεύγει συστηματικά τις κοσμικότητες και παραμένει προση
λωμένος στηδουλειά του. Μπορεί να δείχνει κοινωνικός, στην πραγματικότητα όμως διαθέτει ελάχιστο χρόνο για
την προσωπική του ζωή. Η καθημερινότητά του κινείται μεταξύ Αθήνας, Λονδίνου και Νέας Υόρκης.
«Πολλές φορές κλείνω το τηλέφωνο στις 3.00 και 4.00 τα ξημερώματα, προσαρμόζοντας τη ζωή μου στο ωρά-
ριο των ΗΠΑ». Το επιβεβαιώνουν και όσοι τον ξέρουν: «Ο Πιστιόλης δεν ξέρει τι θα πει διακοπές»! Ακό-
μη και τον Δεκαπενταύγουστο, όταν η Αθήνα έχει αδειάσει από όλους τους άλλους, εκείνος δουλεύει
σχεδόν ολομόναχος στο γραφείο του,στη Μεσογείων (στο εμπορικό κέ-
ντρο δίπλα στο «Ερρίκος Ντυνάν»).
Ενα καλοκαίρι βρέθηκε στο Ντουμπάι, αλλά κι αυτό το ταξίδι ήταν
επαγγελματικό. Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που έκανε διακοπές εννέα
«ολόκληρες» μέρες (και αυτές, όπως σπεύδει να διευκρινίσει, Σαββατο-
κύριακα)! Η 27χρονη σύντροφός του (συμφοιτήτριά του από το Λονδίνο)
μάλλον έχει… συνηθίσει στους τρελούς ρυθμούς.
Πάντως, ο «μύθος» του εξαπλώνεται όλο και περισσότερο μεταξύ εκείνων που ξέ-
ρουν. Αναμενόμενο, αφού η διαδρομή της «Top Tanker» είναι εντυπωσιακή. Πριν από ενάμιση χρό-
νο η αξία του στόλου της ήταν «μόλις» 60 εκατ. δολ.
Σήμερα, φτάνει το 1,1 δισ. δολ.!
Παραστατικός και χειμαρρώδης στον λόγο του, θεωρεί ότι ένας στόλος μοιάζει με ένα εργοστάσιο που
επιπλέει. Μεγάλες εγκαταστάσεις, χαοτικά μηχανοστάσια και μια διαρκής προσπάθεια να κουμαντά-
ρεις 27 διαφορετικά πλοία που ταξιδεύουν από τη μια άκρη της υφηλίου ως την άλλη. Οταν μιλάει για
τα πλοία το πάθος του δεν κρύβεται. Παρ’ ότι τα τηλέφωνα δεν σταματούν λεπτό, αποπνέει σιγουριά,
πείθει για την προσήλωσή του στον στόχο, τη διάθεση για ατέλειωτες ώρες δουλειάς και αυστηρή τά-
ξη (στο τέλος της κουβέντας, σκύβει για να διορθώσει το χαλάκι του γραφείου του).
«Ο,τι κατάφερα μέχρι σήμερα το έκανα από χόμπι και όχι από ανάγκη για χρήματα», του αρέσει να λέ-
ει. «Ημουν αποφασιστικός και ουδέποτε δίστασα να παραδεχθώ αυτά που δεν γνωρίζω, να ρωτήσω, να μά-
θω. Ακόμα και σήμερα που θεωρούμαι πετυχημένος εφοπλιστής τηλεφωνώ συχνά σε γνωστούς και φίλους
μου και ρωτώ τη γνώμη για τον χειρισμό μιας κατάστασης που με δυσκολεύει».
Πρόσφατα, η Λέσχη Επιχειρηματικότητας τον τίμησε με το βραβείο
«Κούρος» για την επίδοσή του στον διεθνή οικονομικό στίβο. Βέβαια, τα
όνειρά του δεν σταματούν εδώ…
Στο City του Λονδίνου
Οταν ο Ευάγγελος Πιστιόλης τελείωσε -μετά βίας…- το Κολλέγιο Αθηνών,
ο πατέρας του (ιδιοκτήτης οικοδομικής εταιρείας τότε και σήμερα μέτο-
χος της κατασκευαστικής «Αθηνά ΑΤΕ»), τον έστειλε για σπουδές Μηχανολογίας στη Γερμανία. Το πά-
θος του, όμως, με τα καράβια, τον οδήγησε για ναυτιλιακές σπουδές στο Southampton της Μ. Βρετα-
νίας, όπου τερμάτισε πρώτος μεταξύ των συμφοιτητών του (το 1998). «Είχα στρωμένη δουλειά στον
κατασκευαστικό κλάδο και έκανα στροφή 180 μοιρών.
Τα κατάφερα γιατί έκανα αυτό που ήθελα από μικρό παιδί», συμβουλεύει τους νεότερους όταν τον ρωτούν
για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
Παράλληλα με τις σπουδές του, πού τον έχανες πού τον έβρισκες, επισκεπτόταν την καρδιά της πα-
γκόσμιας ναυτιλίας, το «city» του Λονδίνου. Καλλιεργούσε τις διασυνδέσεις του με τους ναυτιλιακούς
κύκλους» και «τρύπωνε» σε μεγάλες εταιρείες αγοραπωλησίας πλοίων και ναυλώσεων («Howe
Robinson» κ.ά.). «Ηταν μια χρήσιμη εμπειρία, όχι όμως και κάτι που ανέτρεψε τον σχεδιασμό μου. Από 10 χρό-
νων ήξερα με τι θα ασχοληθώ. Επρεπε όμως να ανακαλύψω και την άλλη πλευρά της ναυτιλίας. Οχι του πλοι-
οκτήτη, αλλά των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζεσαι όταν διαχειρίζεσαι ένα στόλο», εξήγησε ο ίδιος.
Με τη στήριξη της οικογένειάς του, το 1993 αγόρασε τα πρώτα container’s ships, προς 6,2 εκατ. δολ.
Ο ίδιος διαψεύδει τις πληροφορίες που θέλουν την πρώτη αυτή αγορά να έγινε «με τις πλάτες» γνωστού
εφοπλιστή. Λίγα χρόνια αργότερα (Δεκέμβριος 1999)-και ενώ ο ίδιος έχει επιστρέψει μόνιμα στην Ελλά-
δα- ξεκίνησε η ιστορία της «Τοp Tanker», που πολύ σύντομα απέκτησε βέβαια και θυγατρική στο Λονδί-
νο. Η «Τοp Tanker» είναι η πρώτη ναυτιλιακή εταιρεία που πέρασε τις πύλες του Nasdaq, αξιοποιώντας
ένα παλιό αλλά δοκιμασμένο μοντέλο ανάπτυξης με σκαριά από «δεύτερο χέρι». Αγόρασε το πρώτο της
tanker από τον Ομιλο Νιάρχου. Ακολούθησαν οι συμφωνίες με τον Ομιλο Λάτση, από τον οποίο απέκτη-
σε τρία πετρελαιοφόρα. Εκτοτε, ο στόλος μεγαλώνει διαρκώς, με την προσθήκη πλοίων από τη Δανία, την
Ινδία και τις ΗΠΑ. Σήμερα, παρά την επιθετική της ανάπτυξη η «Top Tankers» ακολουθεί πολιτική χα-
μηλού δανεισμού. Τα δάνεια ανέρχονται περί το 44-50% της αξίας του στόλου της, ενώ το υπόλοιπο έχει
καλυφθεί με ίδια κεφάλαια (έναντι δανεισμού 60-80% που εμφανίζουν άλλες ναυτιλιακές εταιρείες).
Οταν ξεκίνησε ο Ευάγγελος Πιστιόλης, η μεταφορά πετρελαίου βρισκόταν σε άνθηση διεθνώς. Ωστό-
σο -και εν αντιθέσει με την αγορά ξηρού φορτίου (ζάχαρη, σιτάρι κ.ά.)- αποτελούσε ένα κλειστό κλαμπ.
Οι συμφωνίες με τις πετρελαϊκές εταιρείες που κυριαρχούν στη διεθνή σκηνή -τις γνωστές και ως «Επτά
Αδελφές»- απαίτησαν εξαιρετικά προσεχτικές κινήσεις και διπλωματικούς χειρισμούς. Αρχικά τον αντι-
μετώπισαν με δυσπιστία - ήταν και η ηλικία του: μόλις 26 ετών… Παρά ταύτα κατάφερε και τις έπεισε.
Με την ίδια δυσπιστία βρέθηκε αντιμέτωπος και πολύ αργότερα, όταν -πέρσι- διοργάνωσε σειρά πα-
ρουσιάσεων (road shows) στις ΗΠΑ για να προσελκύσει τους θεσμικούς επενδυτές στη μετοχή της «Top Tanker». «Οταν μπήκα στην αίθουσα σχεδόν δεν μου έδωσαν σημασία. Νόμισαν ότι είμαι απλώς… ένας σύμβουλος του CEO (διευθύνοντος συμβούλου)», εξιστορεί.
Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που προκάλεσε το νεαρό της ηλικίας του, όμως, οι μεγάλοι Αμερικανοί θεσμικοί επενδυτές τον εμπιστεύτηκαν. Περισσότερο τον ίδιο (…ίσως και την παγκόσμια κυριαρχία των Ελλήνων στη θάλασσα), παρά την εταιρεία αυτή καθαυτή αφού «ήταν πολύ μικρή και πολύ καινούρια για να αποτελέσει εχέγγυο», εξηγεί ο κ. Πιστιόλης.
Το αποτέλεσμα δικαίωσε και τις δύο πλευρές. Με τιμή εισαγωγής τα 11 δολάρια, μετά τρεις μήνες η με-
τοχή εκτινάχθηκε στα 24 (σήμερα διαπραγματεύεται στην περιοχή των 14 δολ., με την κεφαλαιοποίηση
της εταιρείας να φτάνει τα 450 εκατ. δολ.). Μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, όπως η «Wall Street
Journal», συμπεριέλαβαν την «Τop Tanker» στο top 10 των μετοχών με την ταχύτερη απόδοση.
Στην αγορά του ξηρού φορτίου, τα σχέδια της «Top Tanker» προσωρινά έχουν παγώσει. Αν και η
συμφωνία για την εξαγορά του στόλου της οικογένειας Νομικού είχε κλείσει έναντι 500 εκατ. δολ., το
deal «ναυάγησε» την τελευταία στιγμή για λόγους τεχνικούς που αφορούσαν στην εξασφάλιση της απα-
ραίτητης τραπεζικής χρηματοδότησης.
Επεται συνέχεια
Παρά τις επιτυχίες και την αλματώδη ανάπτυξη του στόλου του, ο κ. Πιστιόλης θεωρεί ότι ο δρόμος για
την κορυφή παραμένει ακόμα μακρύς. Αυτό που χρειάζεται, όπως λέει, είναι να συνεχίσει να δουλεύει με
την ίδια όρεξη και τα επόμενα χρόνια. «Ο παράγοντας τύχη είναι εξίσου σημαντικός, καθώς και η διεθνής οι-
κονομική συγκυρία, που επηρεάζει την αγορά και διαμορφώνει κλίμα».
■ Η αγορά των μεταχειρισμένων πλοίων είναι
ένας τομέας στον οποίο έχουν διαπρέψει οι Ελλη-
νες εφοπλιστές εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι λίγοι
οι κροίσοι της ναυτιλίας που κατάφεραν να βγά-
λουν χρήματα από πλοία που άλλοι θεωρούσαν
άχρηστα, στριμώχνοντας στη γωνία τους ανά την
υφήλιο ανταγωνιστές τους. Αγγλοι, Νορβηγοί
και Γερμανοί που προτίμησαν τα νεότευκτα κα-
ταστράφηκαν.
■ Ακριβώς τα καλής ποιότητας μεταχειρισμένα σκαριά αποτέ-
λεσαν το μοντέλο στο οποίο «πάτησε» και η «Top Tanker». Δημι-
ούργησε έναν μοντέρνο στόλο από 27 tankers διπλού τοιχώ-
ματος, που πληρούν τους αυστηρούς κανόνες ασφαλείας της
ναυσιπλοΐας και έχουν ναυπηγηθεί από το 1992.
■ «Τους υψηλότερους ναύλους τούς εξασφαλί-
ζουν τα δεξαμενόπλοια διπλού τοιχώματος
(double hull). Είτε δύο ετών είτε οκτώ είναι το
double hull τον ίδιο ναύλο θα πάρει. Το νεότευ-
κτο μπορεί να σου δώσει 500 δολάρια παραπάνω.
Ομως το έχεις πληρώσει τα διπλά λεφτά. Τη φιλο-
σοφία αυτή την αναπτύξαμε σε Αμερικανούς και
Βρετανούς και μας εμπιστεύτηκαν», εξήγησε
στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Πιστιόλης.
■ Ο νεαρός Ελληνας εφοπλιστής δίνει πολύ
μεγάλη σημασία στους μακροχρόνιους
ναύλους (συνήθως πενταετούς διάρκειας):
«Με τη μέθοδο αυτή εξασφαλίζεις σιγουριά
και σταθερότητα. Μέχρι να τελειώσει ο
ναύλος, η εταιρεία έχει καταφέρει να ξεχρεώ-
σει την αγορά του πλοίου».
πηγη:το πρωτο θεμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου